Μήπως είναι τσακωμένη η εκπαίδευση με την καινοτομία και την δημιουργικότητα;
Πρόσφατα ένας φίλος μου έστειλε έναν πολύ ενδιαφέρον σύνδεσμο με ένα απόσπασμα από μια διάλεξη του Sir Ken Robinson. Ο τελευταίος έχει ασχοληθεί με το θέμα της καινοτομίας και της δημιουργικότητας στη εκπαίδευση. Εκτός από την ακαδημαϊκή του συνεισφορά, έχει έντονη επιρροή στην κοινή γνώμη και στην διαμόρφωση πολιτικών , απολαμβάνοντας υψηλή δημοφιλία από τα media. Στο ακόλουθο βίντεο κάνει μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση του κυρίαρχου δυτικού εκπαιδευτικού συστήματος, των περιορισμών του και της ανάγκης αλλαγής παραδείγματος στην εκπαίδευση.
Παρότι η ανάλυση είναι στα αγγλικά, είναι σχετικά εύκολο να την παρακολουθήσει κάποιος με μέτρια γνώση της γλώσσας λόγω της έξυπνης επένδυσης με animation.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας έχει το κομμάτι που μιλάει για την λεγόμενη «επιδημία της διαταραχής ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας» (ΔΕΠΥ) που παρατηρείται στα Αμερικάνικα σχολεία.
Αναφέρεται στην έννοια της «αποκλίνουσας σκέψης» (divergent thinking) που ορίζεται ως η ικανότητα ενός ανθρώπου να παράγει νέες αξιόλογες ιδέες και να βλέπει πολλαπλές εναλλακτικές απαντήσεις σε ένα ερώτημα εκεί που οι άλλοι βρίσκουν μια. Η έννοια της «αποκλίνουσας σκέψης» υποστηρίζει ο Sir Ken Robinson είναι ουσιαστικά η βάση της δημιουργικότητας. Είναι εντυπωσιακή η αναφορά σε μια έρευνα σε αμερικάνικα νηπιαγωγεία όπου το 98% των νηπίων είχαν τέτοιου είδους σκέψη αλλά όταν μέτρησαν αυτή την ικανότητα στα ίδια παιδιά μετά από κάποια χρόνια μέσα στο εκπαιδευτικό σύστημα βρήκαν σημαντική επιδείνωση αυτής της ικανότητας.
Ο ομιλητής καταλήγει προτείνοντας αλλαγή παραδείγματος στην εκπαίδευση που να στοχεύει στην διαφορετικότητα και όχι στην ομοιομορφία, στην σύνθεση και όχι στην κατάτμηση, στην συνεργασία και όχι στην ατομικότητα.
Μια πραγματική ενδιαφέρουσα και ελπιδοφόρα ανάλυση που αξίζει να ακούσει κάποιος. Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να βρει και άλλα αποσπάσματα ομιλιών του Sir Ken Robinson στην ιστοσελίδα του